Week 38

Afgelopen maandag begon voor ons weer gewoon een woon- en werkweek in Brunei. Het aantal e-mails waar Peter doorheen moest viel mee, maar niet het aantal kerst- en verjaardagskaarten. Er waren er kort na de Kerstdagen toch nog ruim 10 aangekomen en ook nu zaten er weer verrassende en hartverwarmende bij, die ons alle goeds voor 2011 toewensten. Het doet echt goed om te merken dat het thuisfront je niet vergeten is, ondanks dat het dagelijks leven voor iedereen gewoon doorgaat en het wordt echt gewaardeerd dat iemand de moeite neemt om wat van zich te laten horen.

Peter heeft zich deze week na lang twijfelen toch maar aangesloten bij een klein clubje van, meest Britse, wielrenners, die twee keer per week een uur knallen. Erg enthousiast was hij aanvankelijk niet, want die mannen doen dat voor ze gaan werken en starten klokslag half 6!! Maar als je eenmaal uit bed bent blijkt het erg mee te vallen en een beetje sporten voor het werk bevalt eigenlijk best goed.

Deze week is men er ook in geslaagd om de grootste lekkage van het afdak boven het balkon te verhelpen, zodat we niet meer alles opzij hoeven te schuiven als het ging regenen. Dat heeft het de afgelopen week veel en langdurig gedaan en het balkon is droog gebleven op een paar kleine plekjes na in de hoeken, maar daar kunnen we mee leven. Het kleed, dat we voor het balkon hadden gekocht en tijdelijk was verhuisd naar de eetkamer, ligt weer buiten en het ziet er dus weer uit als een extra woonkamer.

Vrijdag is Yvonne voor de 2e keer naar Nederland vertrokken, met achterlating van mij, maar gelukkig met een volle koelkast en vriesvak. Dus als ik uit m’n werk kom is een bak sla snel gemaakt en hoef ik verder alleen even iets in de magnetron op te warmen of ergens de pan onder te houden om binnen een kwartier lekker te eten.

Zoals er elk jaar weer nieuwe expats komen, gaan er ook weer de nodige weg en dus was er zaterdagavond het eerste afscheidsfeestje van 2011. Zoals gebruikelijk was er weer een thema en deze keer was dat peace en jungle. Dat resulteerde in een gemêleerd gezelschap van onder andere flower power meiden, Bob Marley en Indiana Jones, inclusief leren zweep.

Vanmorgen bleek dat het balkon toch niet helemaal droog gebleven was, want een of andere rotaap had het kennelijk nodig gevonden om te laten weten dat hij of zij langs was geweest. Maar zolang ze van onze spullen afblijven en het kleed niet gaan zien als ‘apenbak’, vinden wij het niet zo erg en blijven we gewoon van ze genieten.

Volgende week staat het eerste offshore bezoek in Brunei op het programma. Het is gelijk naar het verste platform dus wordt er met de helikopter gevlogen. Daar volgende keer in ieder geval meer over, dus wie weet tot dan…