Laatste blog 2012

Met het laatste blog hebben we jullie in augustus achtergelaten in Alice Springs, dus het werd wel weer eens tijd voor een nieuwe update, hoewel we verrassend genoeg in november nog een late reactie kregen. Voor sommigen zal het niet allemaal nieuw zijn, maar voor mensen die niet op Facebook zitten is het blog de enige informatiebron.

Na Alice Springs zijn we doorgevlogen naar Cairns in het noordoosten van Australië met als hoofddoel duiken op het Great Barrier Reef dat daar pal voor de deur ligt. De eerste 2 dagen hebben we met een ‘dikke’, oersterke Mitsubishi Pajero rondgereden in het Daintree NP waar Peter zich heerlijk kon uitleven op het Bloomfield track met lekker uitdagende hellingen en waterstromen. Schitterende natuur van tropisch regenwoud en waarschijnlijk kregen we daarom daar te maken met de eerste en laatste regen van de vakantie.
De volgende 4 dagen waren we aan boord van de top-of-the-bill Spoilsport van Mike Ball, die ons naar het uiterste noordoosten van het rif bracht, ver weg van de talrijke andere toeristen die voor dagtrips veel dichterbij de kust moeten blijven. We hebben 14 duiken op verschillende locaties gemaakt, waarvan die tegelijk met tientallen haaien en mensgrote Potato Cods wel de hoogtepunten waren. Het rif is groots en uitgestrekt, maar om te duiken zeker niet de mooiste bestemming die we gedaan hebben. Het koraal was niet overal even kleurrijk en ook de variatie aan vis bleef achter bij de verwachtingen, maar we hebben echt genoten van deze ‘once in a lifetime’ gebeurtenis. Het unieke aan deze duikreis was, dat we vanaf Lizard Island werden teruggevlogen naar Cairns. Omdat je zo kort na de laatste duik niet mag vliegen, vond dit op geringe hoogte plaats en we een geweldig uitzicht over het Great Barrier Reef voorgeschoteld kregen. De laatste dagen hebben we de omgeving van Cairns verder verkend, inclusief close encounters met Rock Walibi’s en Kookaburra’s.

Terug in Brunei moest Yvonne al snel weer haar koffer pakken om een week later via Nederland naar Paramaribo te vliegen om 4 gehandicapten en een partner te begeleiden op hun 10-daagse zomervakantie in Suriname. Ze heeft daar een bezoek gebracht aan Fort Zeelandia, de Nationale Assemblee en de houten kathedraal, waar Pa Vis zijn ogen had uitgekeken, want werkelijk alles is van hout. Maar dat alles niet voordat we nog even konden genieten van Niels en Eline, die na een vakantie op Borneo nog lekker een paar dagen bij ons kwamen relaxen. Zij hadden daarvoor bij een opvang voor schildpadden in Kuching nog honderden eieren geteld en jonge schildpadjes naar zee geholpen, de Pinnacles beklommen en de vleermuisgrotten in Mulu bezocht.

Weer terug in Brunei hebben we besloten om het rode duiveltje van Yvonne van de hand te doen, omdat we verder geen visite meer verwachtten en we niet echt 2 auto’s nodig hebben. Het ging natuurlijk vreselijk aan haar hart, maar de rede won uiteindelijk, want je krijgt geen 2 volledige duikuitrustingen in een Swift. We hebben er gelukkig binnen 3 weken een goed nieuw huis voor gevonden.

De vrijdag is voor moslims een bijzondere dag, in het bijzonder het vrijdagmiddaggebed. Om die reden werden door Brunei Shell alle moslims in de gelegenheid gesteld om aan die oproep gevolg te geven en daarvoor een extra lange lunchpauze te nemen. In November werd dat ineens meer dan officieel toen per Koninklijk decreet alle bedrijven en culturele instellingen tussen 12 en 2 moesten sluiten en nu dus niet-moslims een verplichte 2-uurs lunchpauze hebben, waarin ze nergens naar toe kunnen, want dat is ook dicht. Voor Peter geldt dat niet, want het hoofdkantoor mag wel open blijven. Een culturele topper, maar een eersteklas economische misser.

Inmiddels hebben we ook weer een officieel ‘groene’ identiteitskaart, waar we wel ruim 6 maanden op hebben moeten wachten en waarvan inderdaad bleek dat er geen plastic kaartjes voorradig waren. Yvonne is er in totaal 6x voor naar het kantoor van Immigratie geweest om iedere keer weer met een nieuw stempeltje op het aanvraagformulier naar huis te gaan. Gelukkig mocht ze dat ook voor Peter doen, dus dat scheelde weer wat extra uren vrij nemen.

Ook onze onvolprezen Supa Save supermarkt bij ons om de hoek heeft inmiddels de deuren van de nieuwe vestiging geopend en daar zijn we echt mee opgeschoten. Niet alleen omdat we niet meer naar Kuala Belait hoefden, of nog verder, maar het is nu echt een supermarkt met AH-allure met een behoorlijk uitgebreider assortiment. Aan de prijzen is helaas niets veranderd.

Vijf maanden voor ons vertrek in april weten we al wie de nieuwe bewoners van ons huis worden en dat is een geweldig voordeel. Ze nemen in ieder geval ons balkon over, dat we nu dus niet hoeven af te breken en dat geldt ook voor onze tuin. Die blijft dus wat die nu is en worden er straks niet alle bomen en planten uitgegraven nog voordat we bij het vliegveld zijn. We hebben ook onze amah al heel blij gemaakt. Niet alleen omdat ze straks alle potplanten mag hebben, maar vooral omdat we al een nieuwe baan voor haar hebben gevonden. Anders zou ze helemaal zonder werk –en dus inkomen- hebben gezeten, want het stel waar ze ook parttime werkt en in huis woont, gaat in maart al weg en bij haar nieuwe baan kan ze ook intrekken.

Op 28 december vliegen we samen naar Nederland om met de hele familie de 80-ste verjaardag van Ma te kunnen vieren. We gaan een weekend naar Brabant, waar onze ex-buurvrouw een vakantieboerderij heeft.

Op 21 en 22 januari brengt Koningin Beatrix, samen met Prins Willem-Alexander en Prinses Maxima het eerste Nederlandse staatsbezoek ooit aan Brunei inclusief een ontmoeting met de Nederlandse gemeenschap, uitgerekend nu wij daar wonen!! Het is nog niet officieel, maar iedereen die zich daarvoor heeft opgegeven wordt uitgenodigd. Het is allemaal strak gepland, maar er zit ook een onderdeel in waarin apart met kleine groepjes over specifieke onderwerpen wordt gesproken en Peter is daar voor geselecteerd. We weten nog niet wat het precies gaat worden, maar zijn groepje zal het over sport in Brunei hebben.

We wensen al onze lezers hele Fijne Kerstdagen en een gezellige jaarwisseling. Voor het volgend jaar kijken wij alvast naar de geboorte van een kleinkind en de geplande remigratie rond eind april.

Hoewel minder frequent, we blijven jullie op de hoogte houden. Hopelijk tot dan…