Week 35
Door: YvonPeet
Blijf op de hoogte en volg Yvonne & Peter
04 Januari 2011 | Nieuw Zeeland, Hanmer Springs
Afgelopen week hebben we van Auckland tot Wellington over het Noordereiland van Nieuw Zeeland rondgetoerd (Yvonne denkt steeds dat we in Australië zijn, maar dat komt door Truus). De meeste overnachtingen hebben we bij particulieren in homesteads geslapen, waar we meer dan eens voor een hapje en een drankje op de veranda werden uitgenodigd om alles over de omgeving te horen.
Over Auckland valt niet veel te zeggen, maar de kustweg over het schiereiland van Coromandel was schitterend. Tientallen kilometers rijd je letterlijk op zeeniveau langs de Pacific Ocean, die alleen van de weg gescheiden is door een paar rotsblokken. Het was jammer dat het veelal regende en het zeewater over de weg sloeg, maar gelukkig alleen die dag. De dag erna zijn we begonnen met een wandeling op Opoutere Beach, waar in de duinen de Nieuw Zeelandse ‘kerstbomen’ staan die gebruikt worden voor decoratie zoals wij dat doen met hulst in de kerststukjes.
Daarna hebben we 2 dagen doorgebracht in de kookpot van Nieuw Zeeland, het vulkaangebied rond Rotarua. Overal komt stoom uit de grond en zijn er borrelende modderpoelen te vinden. Natuurlijk liggen die inmiddels in beschermde natuurgebieden waarvoor flink betaald moet worden, maar dan heb je ook wat. Tussen 2 gebieden in kregen we Nieuw Zeeland op schoot, toen we werden verrast door 400 schapen met hun lammetjes –alles bij elkaar zo’n duizend-, die voor ons uit over de weg naar een andere wei werden gebracht. ’s Avonds hebben we kennisgemaakt met een Maori stam tijdens een culturele avond met show en diner en wandeling door hun dierentuin en hebben we oog in oog gestaan met de echte en ondertussen zeldzame kiwi’s. We waren bang dat het ons té toeristisch zou zijn, maar dat viel achteraf erg mee.
Na een lange, maar schitterende rit over uitsluitend gravel wegen en een pittige wandeling naar een kratermeer in het Te Urewera National Park hebben we Oudejaarsavond in Napier gevierd. De stad is in de jaren ‘30 herbouwd na een zware aardbeving en veel van de gebouwen zijn dan ook opgetrokken in Art Deco stijl. In een van die panden zat Pacifica, waar de chef een 6-gangen menu had samengesteld van zijn favoriete gerechten van 2010 en schonk daar evenveel geweldige wijnen bij. Na afloop moesten we nog opschieten want een kwartier later zou het eerste vuurwerk van 2011 worden afgestoken, waar iedereen op afkomt, want het is niet toegestaan om zelf vuurwerk af te steken. En daar sta je dan, tussen duizenden Kiwi’s op de boulevard van Napier oh’s en ah’s te roepen, terwijl in Nederland mensen nog 12 uur te gaan hebben en nog aan het werk zijn of de laatste inkopen voor de avond aan het doen zijn.
Op Nieuwjaarsdag zijn we over ‘Gentle Annie’ door een, voor de Maori’s, historisch gebied naar Ohakune gereden met prachtig uitzicht op de 3 vulkanen in het Tongariro National Park. We waren vooraf door de host uitgenodigd voor hun Nieuwjaars tuinfeest met genoeg hapjes om het diner over te slaan, maar daar had zijn vrouw kennelijk niet op gerekend. Die ontving ons terwijl ze afscheid nam van een paar bezoekers en adviseerde ons nietsvermoedend waar we die avond het beste konden gaan eten. Gelukkig bleek de volgende ochtend dat het een hartstikke aardige vrouw was en moesten we zelfs voorzichtig aangeven dat we nog een behoorlijk stuk moesten rijden.
De weg naar Wellington ging voor een deel weer over een gravelweg langs de Whanganui rivier en was een van de mooiste routes tot nu toe. Wellington heeft het oude havengebied omgetoverd tot een openluchtmuseum met leuke winkels en restaurants en doet denken aan het Victoria en Albert Waterfront in Kaapstad.
Gisteren zijn we met de ferry overgestoken naar het Zuidereiland. De boottocht is 3 uur en het grootste deel voeren we door de Queen Charlotte Sound -een fjord, maar met minder steile bergen- voor we in Pincton aanlegden. Na een prachtige route dwars door Marlborough en kilometers wijngaarden hebben we in St. Arnaud Peter z’n verjaardag gevierd. Onderweg had Yvonne hem op een ijsje met vers fruit en verse frambozen getrakteerd. Hij hoefde het zelfs niet zonder visite te doen, want 90 km voor St. Arnaud had Uwe uit Dresden 3 uur staan wachten voor een lift voordat wij hem op pikten. Z’n gezicht was helemaal verbrand en hij was zo blij met ons, dat hij het ijsje had willen betalen toen hij hoorde dat Peter jarig was.
Nu zitten we in Hanmer Springs waar we het voor het eerst in 35 jaar zonder de verjaardagssoep van oma –ma, gefeliciteerd- moeten doen, maar waar we gebruik gaan maken van de laatste mogelijkheid om in een ‘hot spring’ te zitten. Ook hebben we voor het eerst onze mail gecheckt en waren blij verrast met alle reacties en e-mails met goede wensen voor 2011 en felicitaties voor Peter, waar een aantal heel verrassende bij zaten en waaruit blijkt dat meer mensen ons blog lezen dan we dachten.
Meer nieuws over Hanmer Springs, duiken en –hopelijk- walvissen in het volgende blog, maar we weten niet wanneer we dat kunnen verzenden. Hoe dan ook, bedankt voor alle reacties –zelfs de nachtelijke telefoontjes en sms’jes- en misschien tot het volgende blog.
Over Auckland valt niet veel te zeggen, maar de kustweg over het schiereiland van Coromandel was schitterend. Tientallen kilometers rijd je letterlijk op zeeniveau langs de Pacific Ocean, die alleen van de weg gescheiden is door een paar rotsblokken. Het was jammer dat het veelal regende en het zeewater over de weg sloeg, maar gelukkig alleen die dag. De dag erna zijn we begonnen met een wandeling op Opoutere Beach, waar in de duinen de Nieuw Zeelandse ‘kerstbomen’ staan die gebruikt worden voor decoratie zoals wij dat doen met hulst in de kerststukjes.
Daarna hebben we 2 dagen doorgebracht in de kookpot van Nieuw Zeeland, het vulkaangebied rond Rotarua. Overal komt stoom uit de grond en zijn er borrelende modderpoelen te vinden. Natuurlijk liggen die inmiddels in beschermde natuurgebieden waarvoor flink betaald moet worden, maar dan heb je ook wat. Tussen 2 gebieden in kregen we Nieuw Zeeland op schoot, toen we werden verrast door 400 schapen met hun lammetjes –alles bij elkaar zo’n duizend-, die voor ons uit over de weg naar een andere wei werden gebracht. ’s Avonds hebben we kennisgemaakt met een Maori stam tijdens een culturele avond met show en diner en wandeling door hun dierentuin en hebben we oog in oog gestaan met de echte en ondertussen zeldzame kiwi’s. We waren bang dat het ons té toeristisch zou zijn, maar dat viel achteraf erg mee.
Na een lange, maar schitterende rit over uitsluitend gravel wegen en een pittige wandeling naar een kratermeer in het Te Urewera National Park hebben we Oudejaarsavond in Napier gevierd. De stad is in de jaren ‘30 herbouwd na een zware aardbeving en veel van de gebouwen zijn dan ook opgetrokken in Art Deco stijl. In een van die panden zat Pacifica, waar de chef een 6-gangen menu had samengesteld van zijn favoriete gerechten van 2010 en schonk daar evenveel geweldige wijnen bij. Na afloop moesten we nog opschieten want een kwartier later zou het eerste vuurwerk van 2011 worden afgestoken, waar iedereen op afkomt, want het is niet toegestaan om zelf vuurwerk af te steken. En daar sta je dan, tussen duizenden Kiwi’s op de boulevard van Napier oh’s en ah’s te roepen, terwijl in Nederland mensen nog 12 uur te gaan hebben en nog aan het werk zijn of de laatste inkopen voor de avond aan het doen zijn.
Op Nieuwjaarsdag zijn we over ‘Gentle Annie’ door een, voor de Maori’s, historisch gebied naar Ohakune gereden met prachtig uitzicht op de 3 vulkanen in het Tongariro National Park. We waren vooraf door de host uitgenodigd voor hun Nieuwjaars tuinfeest met genoeg hapjes om het diner over te slaan, maar daar had zijn vrouw kennelijk niet op gerekend. Die ontving ons terwijl ze afscheid nam van een paar bezoekers en adviseerde ons nietsvermoedend waar we die avond het beste konden gaan eten. Gelukkig bleek de volgende ochtend dat het een hartstikke aardige vrouw was en moesten we zelfs voorzichtig aangeven dat we nog een behoorlijk stuk moesten rijden.
De weg naar Wellington ging voor een deel weer over een gravelweg langs de Whanganui rivier en was een van de mooiste routes tot nu toe. Wellington heeft het oude havengebied omgetoverd tot een openluchtmuseum met leuke winkels en restaurants en doet denken aan het Victoria en Albert Waterfront in Kaapstad.
Gisteren zijn we met de ferry overgestoken naar het Zuidereiland. De boottocht is 3 uur en het grootste deel voeren we door de Queen Charlotte Sound -een fjord, maar met minder steile bergen- voor we in Pincton aanlegden. Na een prachtige route dwars door Marlborough en kilometers wijngaarden hebben we in St. Arnaud Peter z’n verjaardag gevierd. Onderweg had Yvonne hem op een ijsje met vers fruit en verse frambozen getrakteerd. Hij hoefde het zelfs niet zonder visite te doen, want 90 km voor St. Arnaud had Uwe uit Dresden 3 uur staan wachten voor een lift voordat wij hem op pikten. Z’n gezicht was helemaal verbrand en hij was zo blij met ons, dat hij het ijsje had willen betalen toen hij hoorde dat Peter jarig was.
Nu zitten we in Hanmer Springs waar we het voor het eerst in 35 jaar zonder de verjaardagssoep van oma –ma, gefeliciteerd- moeten doen, maar waar we gebruik gaan maken van de laatste mogelijkheid om in een ‘hot spring’ te zitten. Ook hebben we voor het eerst onze mail gecheckt en waren blij verrast met alle reacties en e-mails met goede wensen voor 2011 en felicitaties voor Peter, waar een aantal heel verrassende bij zaten en waaruit blijkt dat meer mensen ons blog lezen dan we dachten.
Meer nieuws over Hanmer Springs, duiken en –hopelijk- walvissen in het volgende blog, maar we weten niet wanneer we dat kunnen verzenden. Hoe dan ook, bedankt voor alle reacties –zelfs de nachtelijke telefoontjes en sms’jes- en misschien tot het volgende blog.
-
04 Januari 2011 - 08:39
Truus Vis Alphen:
Hoi Hoi lieve luitjes. prachtige foto's overigens. ben beetje jaloers hoor. En sorry sorry sorry Peet, helemaal je verjaardag vergeten. komt doordat Gerda vandaag naar Amerika is vertrokken voor 5 maanden en dat zit dan helemaal in je hoofd. was ook wel druk druk druk allemaal. Haar kamer was nog niet leeg dus tot afgelopen zaterdag wist ze niet waar ze moest slapen, maar ik heb dus maar een bed and breakfast geregeld voor de 1e 2 nachten. dan weet ze waar ze heen kan. en daarna komt het vast allemaal goed.
Hoop dat 2011 een goed en gelukkig jaar wordt voor jullie en dat het fijn mag blijven daar in Brunei. maar zou het wel leuk vinden jullie misschien in januari te zien????
ben ik die Truus waarom Yvonne denkt dat ze in Australie is????????? hahaha what did I do or say!!!!????
dag lieverds. tot gauw -
04 Januari 2011 - 09:12
Ellen Braspenning:
Hoi Peter en Yvonne,
Erg leuk jullie reisverslag te lezen. Komt bekend voor. Ik ben zelf in 2000 het hele land doorgereisd.
Ik heb een tante en oom wonen in Darfield (ongeveer 50 km van Christchurch). Wie weet als je er in de buurt komt (Midway Farm heet de boerderij). Geniet van het mooie land. Ik vind het nog steeds het mooiste land waar ik ooit geweest ben. Eigenlijk alle mooie dingen van de natuur die je in Europa hebt in 1 land bij elkaar.
Peter, ook nog gefeliciteerd met je verjaardag. Ik hoop dat het allemaal goed met je gaat en dat we elkaar ooit nog een zullen ontmoeten.
groetjes Ellen -
04 Januari 2011 - 11:59
Gerda:
hoi globetrotters, wat een prachtige foto's!!! Is dat met je nieuwe camera? En dan die gebouwen in Napier! Is het helemaal in die stijl opgebouwd? Wat een prachtige ervaringen doen jullie op. Kunnen jullie het kleinkind later vertellen wat opa en oma meegemaakt hebben. Misschien wordt het ook zo'n wereldreiziger??!! Alle kerstzaken zoals versieringen enz. gaan weer de doos in en het "normale" leven neemt weer zijn loop. Veel mensen slaken een zucht van verlichting want velen (met mij) zijn blij met de richting Lente! Geniet nog van het Nieuw-Zeelandse klimaat en de omgeving. We kijken uit naar je volgende blog. Groetjes. -
05 Januari 2011 - 14:24
Jacqueline:
Hoi yvon,en peet.Als eerste gefeliciteerd met je verjaardag peet. En peet en Yvon een heel fijn 2011 toegewenst.Wat een waanzinnige vakantie hebben jullie zeg,wat is dat een mooi land.En dan die maoris geweldig.peet yvon geniet er maar lekker van,maar dat zal wel lukken.we blijve jullie volgen.gr.jac -
06 Januari 2011 - 11:56
Wilma:
YVON PEET HET IS ZO MOOI ALLEMAAL.HET VERSLAG DE FOTO,S
WAT ZIEN JULLIE VEEL VAN DE WERELD.ZOU ZO GRAAG LANGS KOMEN.DE REIS IS TE LANG VOOR ME.
BLIJF WEL AAN JULLIE DENKEN.HEEL VEEL PLEZIER DOEIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII -
07 Januari 2011 - 15:44
Astrid:
Ha reizigers,
Wat heerlijk zelfs vanaf jullie vakantiebestemming een verslag te lezen! Bijzondere verjaardag en oud en nieuw. En oh, wat zien jullie veel van de wereld, geweldig he?
Hier alles oke. Bar begint weer langzaamaan te wennen aan ons landje en had vanmiddag een intakegesprek bij Tempo Team. Ben benieuwd waar ze de komende tijd terecht komt. Haar vrienden in Kaapstad hebben haar voorlopig niets te bieden want e.e.a. komt slecht van de grond. Ja, waar niet? Jannie heeft een hele goede beoordeling op haar werk gehad, iets wat een lekkere opsteker voor haar zelf persoonlijk is.
Ze heeft erge lekkage vanaf het dak gehad in haar computerkamer, toen de sneeuw ging smelten. Gelukkig verzekeringswerk, maar wel een boel romslomp en werkmensen over de vloer de komende tijd. Eerst moet het goed drogen en het probleem op het dak opgelost zijn.
Vorige week de vader van mijn collega,Alex, begraven. Was al 2 jaar ziek en niet meer te redden.Kende hem ook al bijna 15 jaar. Bar is mee geweest.
Ook erg verdrietig bericht van Angela. Haar zus, een paar jaar ouder, is na een korte periode van klachten en onderzoek,opgegeven. Ans vreest ook erg voor haar ouders van ver in de 80, of die dit gaan redden. Ik was gisteravond bij haar, je snapt dat ze het erg zwaar heeft.
Raar om dit soort berichten hier te melden, maar het is echt mijn wekelijkse praatje met jullie geworden.Meer dan dat we ooit in Nederland met elkaar spraken.Gek is dat toch he?
Fijne vakantie verder,
liefs,
Astrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
